معرفی رولزرویس کورنیش سفارشی با رک دوچرخه‌ی پنهان؛ ترکیب لوکس بودن و کارایی

رولزرویس کورنیش ۱۹۸۱ با رک دوچرخه‌ی مخفی؛ ترکیبی از اشرافیت و نوآوری مدرن

در دنیای خودروهای لوکس، هر از گاهی پروژه‌ای خاص ظهور می‌کند که مرز میان هنر و مهندسی را از نو تعریف می‌کند. جدیدترین نمونه از این دست، رولزرویس کورنیش مدل ۱۹۸۱ است که با طراحی و بازسازی اختصاصی شرکت Niels van Roij Design به یک شوتینگ بریک خاص و فوق‌العاده تبدیل شده است. اما چیزی که این پروژه را از سایر نمونه‌های مشابه متمایز می‌کند، رک دوچرخه‌ی مخفی آن است — یکی از خاص‌ترین و شیک‌ترین راه‌حل‌های حمل دوچرخه در تاریخ خودروهای لوکس.

پروژه‌ای که بیش از دو سال و نیم زمان برد

این پروژه حاصل همکاری تنگاتنگ میان تیم طراحی و مالک خودرو است و حدود دو سال و نیم به طول انجامیده. کورنیش مورد نظر بیش از ۴۰ سال در اختیار یک خانواده بوده و حالا پس از چهار دهه، با حفظ اصالت کلاسیک خود، چهره‌ای مدرن و کاربردی پیدا کرده است.

درخواست خاص مالک؛ اشرافیت همراه با کارایی

مالک خودرو، که راننده‌ی حرفه‌ای رالی کلاسیک و ورزشکار تریاتلون است، خواستار خودرویی بود که علاوه بر وقار و زیبایی همیشگی رولزرویس، بتواند دو دوچرخه را بدون تغییر در ظاهر بدنه حمل کند. طراحان تصمیم گرفتند سیستمی داخلی طراحی کنند تا دوچرخه‌ها درون خودرو قرار گیرند، بدون آنکه از بیرون قابل مشاهده باشند.

چالش بزرگ طراحی؛ جابجایی مخزن سوخت و ساختار صندوق

برای تحقق این ایده، مهندسان مجبور شدند بخش عقبی خودرو را به‌طور کامل بازسازی کنند. مخزن سوخت که روی محور عقب قرار داشت باید جابجا می‌شد تا فضای کافی برای رک دوچرخه ایجاد شود. تیم طراحی با دقتی میلی‌متری کف صندوق را بازطراحی کرد و زیرساختی جدید ساخت که هر دو سیستم — مخزن سوخت و رک دوچرخه — را در خود جای می‌دهد.

مکانیزمی هوشمندانه و کاملاً پنهان

در نهایت، یک سیستم مکانیکی ابتکاری طراحی شد که در آن سپر عقب به‌صورت کشویی باز می‌شود و فضای کافی برای دو دوچرخه‌ی حرفه‌ای را فراهم می‌کند. این راه‌حل باعث شد تا خودرو در ظاهر هیچ تغییری نکند و همچنان اصالت طراحی رولزرویس حفظ شود، در حالی که کارایی آن چند برابر افزایش یافته است.

طراحی بیرونی؛ ترکیب اصالت کلاسیک با نوگرایی

از نظر ظاهری، طراحی جدید کورنیش ترکیبی از خطوط نرم و اصیل دهه‌ی ۸۰ میلادی و المان‌های مدرن است. سقف کشیده‌تر شده تا فضای بار افزایش یابد و صندوق عقب نیز کاملاً بازطراحی شده است. نتیجه، خودرویی است که هم لوکس است و هم کاربردی — چیزی که در دنیای رولزرویس‌ها کمتر دیده می‌شود.

فضای داخلی بازطراحی‌شده برای راحتی و انعطاف بیشتر

در فضای کابین نیز تغییرات چشمگیری ایجاد شده است. صندلی‌های عقب به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاملاً تخت می‌شوند تا فضای بار بزرگ‌تری در اختیار سرنشین قرار گیرد. این تغییر، بدون افزودن قطعات اضافی یا فضاهای خالی انجام شده و هماهنگی طراحی داخلی را حفظ می‌کند.

هدف از طراحی؛ تلاقی عملکرد و اشرافیت

به گفته‌ی نیلز ون روی، طراح پروژه:

«هدف ما این بود که عملکرد و اشرافیت در یک نقطه به هم برسند. هیچ جزئی از این خودرو اتفاقی طراحی نشده است. هر بخش با دقت بالا بازسازی شد تا در عین حفظ اصالت، پاسخگوی نیازهای مدرن مالک باشد.»

نتیجه نهایی؛ خودرویی منحصربه‌فرد با نام Henry II

نتیجه‌ی این بازسازی شگفت‌انگیز، خودرویی است با نام Henry II که یکی از خاص‌ترین و نادرترین رولزرویس‌های جهان به شمار می‌آید. این مدل نه‌تنها برای کلکسیون‌داران خودروهای کلاسیک جذاب است، بلکه برای عاشقان ورزش و لوکس‌پسندان مدرن نیز الهام‌بخش خواهد بود.